“แม่นาคพระโขนง” คือตำนานผีที่น่าจะกล่าวได้ว่าดังที่สุดในไทย ถูกทำเป็นหนังมาแล้วหลายครั้งมาก (รวมถึงละครแล้วก็ละครเวที) ซึ่งก็มีการตีความที่ไม่เหมือนกันออกไป ทั้งยังแบบตามตำนานเริ่มแรกอย่าง “แม่นาคพระโขนง” แบบขมักเขม้นอย่าง ”นางนาก” แบบปัจจุบันนี้อย่าง ”นาค รักแท้/วิญญาณ/ความตาย” หรือไปไกลสุดกู่อย่าง “แม่นาคอเมริกา” ก็เคยมาแล้ว แต่ว่าที่แบบเดียวกันในทุกเวอร์ชั่นก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา เป็นส่วนมากจะเน้นไปที่ตัว “แม่นาค”
เท่านั้น แม้กระนั้น “พี่มาก..พระโขนง” (ของแท้จะต้องมีจุด 2 จุด) เลือกที่จะตีความหมายต่างออกไปอีกด้วยการไปเน้นที่ตัว “พี่มากมาย” แทน อย่างไรก็ตาม ตามที่มีการแปลความมาแล้วหลายแบบ ส่วนตัวเลยอาจมิได้ตื่นเต้นรู้สึกพิเศษอะไรกับการแปลความหมายแบบพี่มากเท่าไรนัก แต่สิ่งที่ดึงดูดให้อยากไปดูหัวข้อนี้จริงๆก็คือ การนำแ๊ก๊งค์สี่แพร่งและห้าแพร่ง มาใส่เอาไว้ข้างในเรื่องด้วยในบท “เพื่อนพ้องพี่มากมาย”
มากมายพระโขนง คือความรักที่มีให้นาค
ถ้าผู้ใดเคยชอบใจหน้าที่ของ เผือก (พงศธร ต้องวิลาส) คุ้นชิน (อัฒรุต อาจจะราศรี) เต๋อ (ณัฎฐดงษ์ ชาติวงศ์วาน) และก็เอ (กันตพัฒน์ สีดา) จาก “คนกลาง” ในสี่แพร่ง และ ”คนกอง” ในห้าแพร่ง บอกได้เลยว่าจะไม่ผิดหวังกับบทบาทของพวกเขาในพี่มากมาย..พระโขนง อีกทั้ง 4 คนยังคงติดอยู่แรกเตอร์แบบเดิม ชื่อเดิม และก็ความฮาแบบเดิม (รวมทั้งดูเหมือนจะยิ่งกว่าเดิม) ไว้ไม่มีแปลง
เพียงแต่โอกาสนี้แปลงจากการเที่ยวป่า หรือทำภาพยนตร์ มาเป็นเพื่อนกับพี่มากมายแทน ที่ต้องพยายามหาทางบอกมากให้ได้ว่านาคเป็นผี นำไปสู่เสียงหัวเราะในดูเหมือนจะทุกฉากที่ 4 คนนี้ออกมา โดยเฉพาะเผือกกับชินนี่แค่เห็นหน้าก็ฮาแล้ว หลายฉากโดยเฉพาะฉากกินข้าวหรือฉากบนเรือนี่ฮากันแบบ Non-Stop อย่างยิ่งจริงๆ
ที่แท้ คำพูดตลกแล้วก็เรื่องราวหลายแบบของ 4 คนนี้ในพี่มาก..พระโขนง ชวนให้รำลึกถึงคนกองและก็คนกลางไม่น้อย ผู้กำกับ “บรรจง ปิสัญธนะกุล” เลือกถือเอาวัตถุดิบเดิมๆที่เคยใช้มาใช้ใหม่อีกที ในเหตุการณ์แบบเดิมๆซึ่งถือว่าสุ่มเสี่ยงต่อการเช็ดกหาว่า ”หมดมุข” หรือ ”หากินกับของโบราณ” มากมาย แต่ก็จัดว่าทั้งยังผู้กำกับและทีมงานทำการบ้านมาดี เลยทำให้พวกเราไม่รู้สึกเบื่อกับมุขเก่าๆกลุ่มนี้นัก แต่กลับรู้สึกเหมือนย้อนรำึลึกความหลังเก่าๆแทน
แม้กระนั้น ความเข้าขาและก็ความฮาของแก็งค์ 4 คนนี้ ก็เชิญชวนให้อดกังวลไม่น้อยก่อนเข้าไปมองว่า จะแย่งซีน พี่มาก (มาริโอ้ เมาเร่อ) และก็ แม่นาค (ดาวิกา โฮร์เน่) เรื่องน่าขนลุก ไปหมดหรือประกาศ ซึ่งก็พบว่า “จริง” แม่นาคอาจถือว่ารอดตัวไปด้วยเหตุว่าความงามของใหม่จับตาจริงๆในทุกซีนที่ออกมา แม้กระนั้นกับมาริโอ้ในบทพี่มาก
แม้ว่าจะตีความหมายพี่มากมายเวอร์ชั่นใหม่ได้น่ารัก (และบ๊องแบ๊ว) เจริญไม่น้อย ผีหลอก แม้กระนั้นก็ยอมรับว่าระยะแรกโดนแก๊งค์ 4 คนแย่งซีนไปเยอะแยะทีเดียว เรียกได้ว่าแม้จะใช้ชื่อว่าพี่มากมาย..พระโขนง แม้กระนั้นตัวดำเนินเรื่องจริงๆกลับเป็นเหล่าเพื่อนพ้องพี่มากไปแทน แม้กระนั้นถึงกระนั้นพี่มากกับแม่นาคก็สามารถกลับมายึดจออย่างเต็มสง่าในช่วงท้ายเรื่อง
โดยส่วนตัว แม้พี่มาก..พระโขนง เรื่องราวสยองขวัญ จะมีหน้าหนังที่ขายความตลก (บวกน่าสะพรึงกลัว) ซึ่งยอมรับว่าทำเป็นดีทีเดียว แต่สิ่งที่ถูกใจที่สุดเป็น “ความรัก” ของพี่มากรวมทั้งนาคที่ส่งมาถึงคนดูอย่างเราในช่วงท้ายเรื่อง เป็นตอนๆที่หนังละวางความเฮฮาและความน่าสะพรึงกลัว เรื่องน่าขนลุก แต่มาจุดโฟกัสที่ความรักแทน บทบาทของพี่มากแล้วก็นาคที่ดูเหมือนจะกดไว้โดยความตลกขบขันของแก๊งค์สี่แพร่งในช่วงที่ผ่านมา ได้เปล่งแสงออกมา รวมทั้งเป็นแสงสว่างที่น่าประทับใจเสียด้วย อย่างที่บอก หนังเรื่องนี้ใช้วัตถุดิบเก่าๆจากสี่แพร่งและก็ห้าแพร่งเสียเยอะแยะ
แม้กระทั้งในส่วนของตำนานแม่นาคเอง นอกจากความสมัยใหม่ในทางคำบอกเล่าและก็ค้างแรกเตอร์ตัวละคร ที่เหลือก็ยังคงตามเส้นเรื่องตำนานยกตัวอย่างเช่นเดิม ฉากจำต่างๆตัวอย่างเช่นความเฮี้ยนหรือเก็บมะนาวก็ยังคงไว้ตามเคย ส่วนที่เปลี่ยนจริงๆมีนิดเดียวช่วงท้ายเรื่อง แม้กระนั้นมันเป็นการเปลี่ยนที่ Impact และก็สดใหม่มาก จนกระทั่งทำให้อภัยแล้วก็ลืมการใช้มุขเก่าๆก่อนหน้านี้ในเรื่องทั้งหมดทั้งปวง
การเลือกเปลี่ยนนิดหน่อยในช่วงท้ายเรื่อง ทำให้พี่มากมาย..พระโขนงต่างจากแม่นาคทุกเวอร์ชั่นที่ผ่านมา และก็ทำให้เรารู้สึก “ซึ้ง” ไปกับความรักของมากมายรวมทั้งนาคอย่างใหญ่โต แท้จริงการนาคเลือกจะยังคงอยู่ ก็เนื่องจากว่า “ความรัก” ที่มีต่อมาก แต่ที่ผ่านมา พวกเรากลับไปติดกรอบที่ว่า ”ผี” กับ “คน” อยู่ร่วมกันไม่ได้ จะอยู่ร่วมกันได้ก็แต่ในสถานะที่ผีเป็นขี้ข้าของคนอย่างเช่นกุมาร
ทองเท่านั้น แม้กระนั้นกับผีอย่างแม่นาค ที่อำนาจศักดิ์สิทธิ์ต่างๆที่มี ทำให้มีอาการชาวบ้านเห็นว่าแม่นาคมีสถานะที่ต่างไปจากคน และในเมื่อแม่นาคมิได้ควบคุมได้หมือนกุมารทองคำ ลงท้ายก็เลยกลายเป็นความหวาดกลัวรวมทั้งต้านทาน ความรักในหนังแม่นาคเวอร์ชั่นอื่นๆก่อนหน้านี้ที่ผ่านมา ก็เลยมักลงท้ายด้วยการให้แม่นาค “เอื้อเฟื้อ” ความรักแต่เพียงฝ่ายเดียวแค่นั้น
ช่วงท้ายของพี่มาก..พระโขนงคือการกลับมาสู่สิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องราวมันก็คือ “ความรัก” เมื่อหนังเริ่มด้วย “ความรัก” ก็ควรจะจบลงด้วย “ความรัก” ไม่ใช่ “ความกลัว” พี่มาก..พระโขนง จบลงอย่างสวยงามมากมายๆด้วยการโยนข้อความสำคัญเรื่อง “ความรัก” กลับมาให้เรามีความรู้สึกว่า ที่ว่ารักกันนั้นมันจำกัดอยู่เพียงแค่ “คน” เหรอ เรารักที่ตัวเขาหรือแค่ความเป็น “คน” ในตัวเขา หนังทำให้เรามองเห็น
ว่าความรักมิได้จำกัดอยู่เพียงแค่นั้น รวมทั้งในเมื่อทั้งคนทั้งผีต่างก็มีความรักได้ “ความรัก” นี่เองจึงเป็นเสมือนตัวที่ทำให้สถานะของ “คน” รวมทั้ง “ผี” ผีหลอก ที่ดูเหมือนจะแตกต่างกันให้เท่ากันได้ การแสดงออกความรักที่พี่มากมีต่อแม่นาคก็เลยเป็นส่วนที่ประทับที่สุดในหัวข้อนี้ แล้วก็เชื่อว่าทุกคนคงจะชื่นชอบด้วยเหมือนกัน นอกเหนือจากความสนุกสนานร่าเริงและก็ฮาที่แก๊งค์สี่แพร่งจัดให้พวกเรา